ขนมจีนปลาร้า@เรณูนคร
อีสานนั้นแน่นอนก็ต้องกินตำส้มปลาแดก พ่วงด้วยไก่ย่าง กระทั่งปลาน้ำจืดเผาจิ้มกับแจ่ว นี่คือวัฒนธรรมของการกินประจำภาคที่คนไทยเราคุ้นเคยกันดี ด้วยเหตุนี้เองที่สมฤดี ชาญชัย ผอ.ภูมิภาคภาคอีสาน ถึงได้คิดนำเอาวิถีชุมชนคนอีสานว่าด้วยการกิน มาปรับประยุกต์ขึ้นเป็นโครงการส่งเสริมการท่องเที่ยว “อีสานแซ่บเว่อร์ กำลัง 2” คือ นอกจากจะชวนนักท่องเที่ยวไปสัมผัสอู่อารยธรรมอีสาน เที่ยวธรรมชาติป่าเขา อีกทั้งวัฒนธรรมประเพณีที่มีอยู่หลากหลาย
ชวนไปเที่ยวแล้วก็ไปกินอาหารรสแซ่บพื้นเมืองอีสานอีกทางหนึ่ง ซึ่งก็เป็นวิธีคิดที่ไม่เลวสำหรับการนำมาใช้ในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเพื่อรองรับวิถีไทยในปี 2558 ที่กำลังจะก้าวขยับเข้ามา
ประจวบกับเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาผมมีโอกาสเดินทางไปถิ่นผู้ไทย อ.เรณูนคร จ.นคร พนม ดินแดนที่คุ้นเคยมานานหลายสิบปี ขึ้นมาถึงเมืองนี้เมื่อใดเป็นต้องหาเวลาแวะเวียนเข้าไปให้ได้แทบจะทุกครั้งไป อย่างน้อยก็หนึ่งล่ะคือไปกินเฝอเนื้อรสนุ่มร้านเฟื่องฟ้า ซึ่งตั้งอยู่ปากทางเข้าตัวอำเภอประมาณสองกิโลเมตร
ร้านนี้ขายกันมานานหลายสิบปีเป็นที่รู้จักของคนท้องถิ่นเป็นอย่างดี ผมไปกินตั้งแต่ลูกสาวยังเป็นวัยรุ่นจนเดี๋ยวนี้ อนิจจา! มีเหย้ามีเรือนไปเรียบร้อยแล้ว
ไปถึงเรณูนครถ้าตามสูตรสำเร็จ ก็ต้องไปไหว้พระธาตุเรณูนคร ซึ่งเป็นพระธาตุประจำวันเกิดของคนเกิดวันจันทร์ เสร็จแล้วไปชมผ้าทอหรือเสื้อผ้าพื้นเมืองเรณูนคร แต่ถ้าจะให้ครบสูตร ต้องรู้อยู่อย่างหนึ่งว่าชาวผู้ไทยเรณูนครเขามีวัฒนธรรมด้านการกินที่สืบทอดกันมานานตั้งแต่ย่าแต่ยาย คือมีแขกมาก็ต้องไปไหว้ต้องไปเยือนก็ต้องชวนขี่ช้างคู่ด้วยการดูดอุที่ดองไว้ในไห กับของกินพื้นบ้านที่อยู่คู่กันกับคนเมืองนี้ก็คือ “ข้าวปุ้น” หรือขนมจีนคนเรณูนครเขามีวิธีการอยู่อย่างหนึ่งว่า ถ้าจะหิ้วของไปฝากใครที่ไหนก็ตาม ไหอุกับข้าว ปุ้นนี่แหละที่เขาจะนิยมหิ้วไปกันจนวันนี้ก็ยังทำกันอยู่
ชวนไปเที่ยวแล้วก็ไปกินอาหารรสแซ่บพื้นเมืองอีสานอีกทางหนึ่ง ซึ่งก็เป็นวิธีคิดที่ไม่เลวสำหรับการนำมาใช้ในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเพื่อรองรับวิถีไทยในปี 2558 ที่กำลังจะก้าวขยับเข้ามา
ประจวบกับเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาผมมีโอกาสเดินทางไปถิ่นผู้ไทย อ.เรณูนคร จ.นคร พนม ดินแดนที่คุ้นเคยมานานหลายสิบปี ขึ้นมาถึงเมืองนี้เมื่อใดเป็นต้องหาเวลาแวะเวียนเข้าไปให้ได้แทบจะทุกครั้งไป อย่างน้อยก็หนึ่งล่ะคือไปกินเฝอเนื้อรสนุ่มร้านเฟื่องฟ้า ซึ่งตั้งอยู่ปากทางเข้าตัวอำเภอประมาณสองกิโลเมตร
ร้านนี้ขายกันมานานหลายสิบปีเป็นที่รู้จักของคนท้องถิ่นเป็นอย่างดี ผมไปกินตั้งแต่ลูกสาวยังเป็นวัยรุ่นจนเดี๋ยวนี้ อนิจจา! มีเหย้ามีเรือนไปเรียบร้อยแล้ว
ไปถึงเรณูนครถ้าตามสูตรสำเร็จ ก็ต้องไปไหว้พระธาตุเรณูนคร ซึ่งเป็นพระธาตุประจำวันเกิดของคนเกิดวันจันทร์ เสร็จแล้วไปชมผ้าทอหรือเสื้อผ้าพื้นเมืองเรณูนคร แต่ถ้าจะให้ครบสูตร ต้องรู้อยู่อย่างหนึ่งว่าชาวผู้ไทยเรณูนครเขามีวัฒนธรรมด้านการกินที่สืบทอดกันมานานตั้งแต่ย่าแต่ยาย คือมีแขกมาก็ต้องไปไหว้ต้องไปเยือนก็ต้องชวนขี่ช้างคู่ด้วยการดูดอุที่ดองไว้ในไห กับของกินพื้นบ้านที่อยู่คู่กันกับคนเมืองนี้ก็คือ “ข้าวปุ้น” หรือขนมจีนคนเรณูนครเขามีวิธีการอยู่อย่างหนึ่งว่า ถ้าจะหิ้วของไปฝากใครที่ไหนก็ตาม ไหอุกับข้าว ปุ้นนี่แหละที่เขาจะนิยมหิ้วไปกันจนวันนี้ก็ยังทำกันอยู่
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น